کد مطلب:28731 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138
این گونه كسان در گذرگاه زمان فزونی یافتند. آنان برای مشخّص شدن خود، كلاه ویژه ای بر سر می نهادند كه بدان «بُرنُس» گفته می شد[2] و آنان به آن جهت «اصحاب بَرانِس» نیز نامیده می شدند. قُرّاء در مكّه، مدینه، شام و كوفه پراكنده بودند؛ امّا بیشترین حضور آنان در كوفه بود.[3] قُرّاء در امور سیاسی غالباً شركت نمی كردند، امّا به روزگار عثمان، انتقاد علیه او را آغاز كردند. عثمان، انتقادها و درشتگویی های آنان را برنتابید و آنان را تبعید كرد. قُرّاء نیز در خیزش علیه وی و قتل او شركت جستند.[4].
در جامعه اسلامی كسانی به نیكوخوانی قرآن شهره بودند. اینان در جامعه اسلامی از محبوبیتی شایان توجّه و رویكردی شایسته برخوردار بودند، تا بدان جا كه گاه در تعیین مناصب، عنوان «قاری» و از «قُرّاء» بودنْ امتیازی به شمار می رفت.[1].